De eerste indrukken
Door: Alex, Rick M. en Sasha
Blijf op de hoogte en volg Jongeren
30 Juli 2014 | Roemenië, Şimian
Sia! (Wat blijkbaar “hoi” betekent in het Hongaars)
Onze grote spijt voor deze verlate publicatie van onze eerste reisverslag. Jullie hebben vast al wel gehoord dat we veilig zijn aangekomen in Roemenië, na een lange reis vol slapen, harde muziek en dansen (a.k.a. djensen).
Na het moment dat wij afscheid hebben genomen van jullie is alles voorspoedig verlopen. Sommigen hadden zelfs de hele nacht doorgehaald in de hoop goed te kunnen slapen in de auto, maar de eerste paar uur wilde het ondanks dat nog niet lukken. Na een lange dag, kwamen we aan in Level (zoiets, trema e.d. willen niet echt meewerken, maar jullie snappen ‘m vast wel…), een stadje wat vlak over de Hongaarse grens ligt. Het was een erg knus hotelletje en het eten was goed.
De volgende ochtend gingen we weer op weg naar Targusor en rond een uurtje of 4 (voor jullie ondertussen 3 uur) kwamen we aan op onze bestemming en hadden en ontmoeting met onze contactpersoon. Deze vrouw is hartstikke lief en hartelijk, een beetje zoiets als de oma die iedereen wil hebben. Ze is zo’n 15 jaar geleden naar Hongarije gekomen en heeft in die tijd een heel mooi buitenschoolse opvang opgebouwd. Mooi om te zien, en ook bijzonder hoe dankbaar en tevreden ze er nu mee is na wat ze bereikt heeft.
Hierna zijn we naar ons onderkomen gereden. Niemand had echt een goed beeld van hoe het eruit zou zien, maar toen we aankwamen zagen we wat voor een toffe plek het eigenlijk is! Het is een boerderijtje met een grote overdekte binnenplaats waar ook de keuken staat, en daarachter hebben we een groot grasveld met zwembadje en een stukje bos met objecten die perfect zou zijn voor ochtend gymnastiek (lees: Nederland in beweging). Foto’s volgen.
Vanaf woensdagochtend is de real deal begonnen. Na een gezamenlijk ontbijt waar iedereen wel lichamelijk aanwezig was, maar geestelijk nog niet, zijn we met z’n allen in de busjes naar het andere dorpje gereden. Daar hebben we de directeur van Gipsy Mission in dit gebied ontmoet en hij heeft met behulp van een tolk uitgelegd wat allemaal precies de bedoeling is en wat er van ons verwacht wordt.
Deze eerste dag bestond vooral uit sloopwerk. Er waren 2 schuurtjes die helemaal weg moesten, en ook nog een behoorlijk stuk tuin. We hadden binnen enkele minuten al een systeem bedacht waarbij we door middel van een lopende band-methode de dakpannen aan de andere kant van de tuin konden krijgen. En dat op de vroege ochtend, mensen! Het werd al snel warm door de zon, en op een gegeven moment zweet je meer dan dat je kunt drinken. Maar het ging lekker. Het is gelukt de tuin helemaal leeg te krijgen en de twee schuurtjes vakkundig te slopen. We dachten dat we tot een uur of 4 bezig zouden zijn maar rond half 3 waren we al klaar en liepen we nog voor op schema ook. Zo zie je maar weer dat je een enorme band opbouwt als je 2 dagen met elkaar in de bus zit. In ieder geval hebben we het enorm naar ons zin en hopen wij nog veel werk te verrichten te komende dagen!
Tot wederlezen!
Onze grote spijt voor deze verlate publicatie van onze eerste reisverslag. Jullie hebben vast al wel gehoord dat we veilig zijn aangekomen in Roemenië, na een lange reis vol slapen, harde muziek en dansen (a.k.a. djensen).
Na het moment dat wij afscheid hebben genomen van jullie is alles voorspoedig verlopen. Sommigen hadden zelfs de hele nacht doorgehaald in de hoop goed te kunnen slapen in de auto, maar de eerste paar uur wilde het ondanks dat nog niet lukken. Na een lange dag, kwamen we aan in Level (zoiets, trema e.d. willen niet echt meewerken, maar jullie snappen ‘m vast wel…), een stadje wat vlak over de Hongaarse grens ligt. Het was een erg knus hotelletje en het eten was goed.
De volgende ochtend gingen we weer op weg naar Targusor en rond een uurtje of 4 (voor jullie ondertussen 3 uur) kwamen we aan op onze bestemming en hadden en ontmoeting met onze contactpersoon. Deze vrouw is hartstikke lief en hartelijk, een beetje zoiets als de oma die iedereen wil hebben. Ze is zo’n 15 jaar geleden naar Hongarije gekomen en heeft in die tijd een heel mooi buitenschoolse opvang opgebouwd. Mooi om te zien, en ook bijzonder hoe dankbaar en tevreden ze er nu mee is na wat ze bereikt heeft.
Hierna zijn we naar ons onderkomen gereden. Niemand had echt een goed beeld van hoe het eruit zou zien, maar toen we aankwamen zagen we wat voor een toffe plek het eigenlijk is! Het is een boerderijtje met een grote overdekte binnenplaats waar ook de keuken staat, en daarachter hebben we een groot grasveld met zwembadje en een stukje bos met objecten die perfect zou zijn voor ochtend gymnastiek (lees: Nederland in beweging). Foto’s volgen.
Vanaf woensdagochtend is de real deal begonnen. Na een gezamenlijk ontbijt waar iedereen wel lichamelijk aanwezig was, maar geestelijk nog niet, zijn we met z’n allen in de busjes naar het andere dorpje gereden. Daar hebben we de directeur van Gipsy Mission in dit gebied ontmoet en hij heeft met behulp van een tolk uitgelegd wat allemaal precies de bedoeling is en wat er van ons verwacht wordt.
Deze eerste dag bestond vooral uit sloopwerk. Er waren 2 schuurtjes die helemaal weg moesten, en ook nog een behoorlijk stuk tuin. We hadden binnen enkele minuten al een systeem bedacht waarbij we door middel van een lopende band-methode de dakpannen aan de andere kant van de tuin konden krijgen. En dat op de vroege ochtend, mensen! Het werd al snel warm door de zon, en op een gegeven moment zweet je meer dan dat je kunt drinken. Maar het ging lekker. Het is gelukt de tuin helemaal leeg te krijgen en de twee schuurtjes vakkundig te slopen. We dachten dat we tot een uur of 4 bezig zouden zijn maar rond half 3 waren we al klaar en liepen we nog voor op schema ook. Zo zie je maar weer dat je een enorme band opbouwt als je 2 dagen met elkaar in de bus zit. In ieder geval hebben we het enorm naar ons zin en hopen wij nog veel werk te verrichten te komende dagen!
Tot wederlezen!
-
30 Juli 2014 - 22:32
Wim EnJennei Brouwer:
Jullie hebben een goede start gemaakt. Zet'm op jongelui! -
30 Juli 2014 - 22:49
Gerald :
Beste jongelieden,
Wat leuk om van jullie te horen. Wat fijn dat de reis goed is verlopen. En o wat kriebelt het bij me om met zulke toffe lui samen te zijn en met elkaar te klussen.
Zorg ook voor tijd met elkaar, en zet je open voor elkaar. Laat de groep nog hechter worden dan die ondertussen misschien al is.
Leiding, succes en ook veel plezier!
Groeten uit ook een warm Amersfoort -
31 Juli 2014 - 00:01
Hanneke:
Mooi, dat jullie goed zijn aangekomen! En slopen na twee dagen als sardines in een blikje zitten...lijkt mij heerlijk. Rick, je maakt mij niet wijs dat je lekker tekeer bent gegaan! Kijk je uit met elektriciteit? ;-P
Voor nu, lekker slapen allemaal, en morgen gezond weer op. XHanneke -
01 Augustus 2014 - 00:49
Alice Haak:
Heee lieve mensen hier ook een (lieve) oma...blij dat jullie goed/veilig zijn aangekomen!en gelijk al stiekumsterk kunnen worden;we houden jullie in de gaten..ga zo lekker slapen hoop dat jullie dat ook doen of spierpijn? Weet dat we in gedachten bij jullie zijn en voor jullie bidden! -
01 Augustus 2014 - 08:39
H De Wijk:
War leuk om zo mee te kunnen leven
we zien jullie al helemaal voor ons
lekker knetterhard werken
is z oooooooooo goed voor een mens
ga zo door gr opa en oma de wijk
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
