Moeilijk doen is niet lastig
Door: Lisanne en Maria
Blijf op de hoogte en volg Jongeren
07 Augustus 2014 | Roemenië, Şimian
Het wordt steeds moeilijker om ons bed uit te komen. Niet perse door de vermoeidheid maar meer door de puinzooi en blokkades voor onze bedden ,die gecreëerd zijn door kleding en diverse toilet artikelen. Nadat iedereen al tijgerend de ontbijttafel had bereikt, hebben we onze magen gevuld met de nodige energie voor de dag. Iedereen op zijn eigen manier. De ene at cornflakes, de ander het avondeten van de vorige dag.
Ook vandaag hadden de Hongaren weer leuke grappen voor ons in petto. De lang beloofde machine die ons zou helpen het zware betonnen puin op te ruimen, had het plotseling begeven. Gelukkig wilde de buurvrouw onze zooi wel hebben , dus we mochten de leuke vederlichte steentjes gezellig weer twee luttele metertjes naar rechts verplaatsen.
Ondertussen gingen de kippengaas praktijken gewoon verder, evenals onze menselijke graafmachientjes. Al met al wisten we de spirit er in te houden, misschien ook wel omdat de behoorlijk aan de mate buurman, zonder boven kledij, een aantal dance moves liet zien.
Niet alleen de bouw werkzaamheden zijn vermoeiend, ook de kinderen kunnen er wat van. De kinderwerkploeg dachten de kinderen even stil te krijgen met het maken van loom bandjes, alleen werkte het effectiever bij de juffen. * bedankt fam. van Veelen voor de sponsoring van de loom bandjes* Gelukkig waren daar de bellenblazen, de kilometers lange kleurplaat en de balspellen nog.
Dan nog even de corvee ploeg. Ze hadden een zware dag. Onder leiding van Michiel B. is er weer een boete binnen gesleept. Wat helaas niet binnen gesleept kon worden, was de satésaus die in de verste verte niet te vinden was. We werden hartelijk en zeer vrouwelijk welkom geheten na de lange dag werken. Voor meer informatie kunt u bellen naar Rick M. en Michiel B. Het eten was, ondanks de afwezige saté, goed in te nemen!
Zodra het einde van de maaltijd zich aankondigt, begint de helft van de groep te wiebelen, om na het ‘ amen’ zo snel mogelijk naar de hangmat te sprinten. Er is er één die met zijn lange benen meestal alle groepsleden te snel af is. We noemen geen namen.
Als je dan niet in de hangmat kan, kun je altijd nog ontspanning zoeken in het zwembad. Het water is gisteren nog ververst, vandaar dat het water nu al weer helemaal bruin is. Niemand boeit het, het is nat, het is koud. Prima dus. Moeilijk doen we hier al lang niet meer.
De natuurlijke toiletten, de wiebelstapelbedden, het droge brood en het weinige slaap, het is altijd nog beter dan wat de lokale bevolking hier heeft. Om nog even met een diepe gedachte af te sluiten: We beseffen dat we dankbaar moeten zijn.
Ouders, vrienden, vriendjes en oma’s , we komen bijna thuis. Morgen nog even buffelen, snoep inslaan en opruimen, daarna gaan we beginnen aan de terugreis. We zien jullie snel !
Liefs Maria en Lies
-
07 Augustus 2014 - 18:18
Hildah Meliefste:
Dearest All,
Mission accomplished! Enjoy the last day/ hours you still have left in Roemania. Wishing you a very safe and pleasant journey back home. Take care and see you in a couple of days. -
08 Augustus 2014 - 00:13
Hanneke:
Hallo allen, wat vliegen die twee weken! Ik hoop dat jullie alles hebt kunnen doen wat jullie wilden doen.
Morgen weer op reis, deze kant op? Zal wel weer even wennen zijn, de douches, zachte bedjes enz. goede afsluiting daar van deze bijzondere werkvakantie. Goede reis! X Hanneke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley